Gereksiz yere ve acımasızca öldürmek tüm canlılar içinde yalnızca insanların uygulamakta olduğu bir acımasızlık mı desem, doğaya ihanet mi bilemedim ama aç gözlülük ağır basıyor.
Kesilip satılmakta olan çiçekleri o ya da bu nedenle insanlar alacak, ben de alabilirim ama dalında çok daha uzun yaşayacak bir çiçeği sırf evime biraz daha ve epey kısa bir süre şıklık getirecek diye kesmek eskiden vicdan azabıyla yaptığım bir şeydiyse de şimdilerde gerçekten beni üzüyor ve artık kıyamıyorum.
Avcılık bir hobi ve emin değilim ama spor da içeriyor; insan doğayla iç içe oluyor. Avladığınız hayvanla beslenmek, çoluğunuzu çocuğunuzu beslemek zorundaysanız başım üzere. İnsanlar artık neredeyse sokak hayvanlarını kesip yiyecek hale geldi et ve tavuk fiyatları yüzünden; ama eğlenmek için avlanıyorsanız bu durumu gerçekten acımasızlık olarak yorumlarım.
Araştırdıkça hayvanların idraksiz insan cinsinin inandığının aksine ne kadar zeki olduğuna tanık oluyoruz her araştırma sonucu; ama aklını bir kuş avlamak için sapan yapmaya kullanan bir canlı var mı acaba? Yiyecekse ya bir pati atar, ya tuzak kurar, ama oyun için asla sapanla öldürmez.
Erkek çocuklara silah, tank, tüfek gibi oyuncaklar alınır, hepsi öldürmeğe yöneliktir. Baba dedesi oğlumuza oyuncak silah yerine bir erkek bebek almıştı, biz bayılmıştık ama herkes çok yadırgamıştı.
Ben Kurban Bayramlarını pek sevmem. Sanki insanlar cennetlerini satın almak için can alıyorlar gibi gelir. Benim tüm yaşamım boyunca hem anne baba evimizde hem de kendi çekirdek ailemizde bir tek kez ben altı yaşındayken kurban kesildi. Koyun bahçeye geldi, onu gördüm ama ne yalan söyleyeyim pek de güzel bir şey değildi. Bayram sabahı ben bayram keyfiyle dolu bahçeye çıkacakken bana izin vermemişlerdi meğer kurban kesiliyormuş. O gün bu gün ben kurban eti yemem. Ayrıca o günden sonra aylarca et yemedim, kesildiğini asla görmediğim halde.
Yıllar önce kurban adamam gereken bir durum oldu. Hemen Diyanet işlerini aradım, kurban adağımın olduğunu söyleyip yardımcı olmalarını istedim. Muhatabım kurbanı benim yerime kesip belirli ücretini alacakları söyledi. Ben kurban kesmeyeceğimi ancak piyasa fiyatını öğrenmek istediğimi söyleyince kasabıma sormamı önerdiler, çok gülmüştüm.
Kimsenin inancını sorgulamam, kimse de benimkini sorgulamasın. Zaten inanç dışa vurulmaz. İstediğini istediğin kadar dışa vur içinden geçenleri bilemem ki; ne malûm takiye yapmadığın? Takiycilere bir fazla bir eksik ne fark der ki?
İslam mitolojisine göre adamın bir oğlunu kurban etmek istemiş, bunu yapmasın diye gökten bir hayvan inmiş (çok ilkel anlatımımı hoş görün lütfen) adam da oğlu yerine o garibanı kurban etmiş, derken Kurban Bayramı olmuş. Allah için oğlunu kesmek nasıl bir akıl, asla anlamam. Şimdilerde kadın kurbanlarla, hayatı kararan kız çocuklarıyla birlikte yaşamayı anlayamadığım gibi.
Yoksul kesim kurban kesemiyor, nedenleri belli. Varsıllar kesiyor diğer varsıllara dağıtıyor. İşte o varsıllar diğer varsıllar üzerinden cennetlerini satın alıyor, olan kime oluyor? Can derdiyle kaçarken hunharca yakalanıp katledilen kurban kimliğine büründürülmek istenen gariban hayvanlara.
Yıllar önce Pakistan İslam Cumhuriyetinde çalışıyorum. Kurban Bayramı Pazartesi gününe denk geldi, Pazartesi, Salı, Çarşamba, Perşembe bayram diğer günler eklenecek, Türkiye’de adet böyle, fıstık gibi dokuz günlük tatil. Hemen programım hazır. Derken bir genelge, Pazartesi ve Salı günlerinden sonra mesai devam ediyor. Çok şaşırdım; bizde böyle bir uygulama yok. (Pakistan İslam Cumhuriyetinde de o zamanlar Rahmetli Zülfikar Ali Bhutto Başbakandı). Sebebini sordum, Pakistan’da Şeker Bayramının bir gün, Kurban Bayramının da, kurban kesme ritüeli nedeniyle iki gün tatil olduğunu söylediler. Gün geçti, devran döndü, Amerika yine dellendi olan Bhutto’ya oldu.
İnsanların haksız yere tutsak edilmediği, insanlar ve tüm canlılar için umut dolu günler yaşayabileceğimiz dönemlere gebe güzel bayramlar diliyorum.