Makalede Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın eskiden Sincan'daki Müslüman Uygur Türklerine yönelik ağır insan hakları ihlâlleri içeren politikaları nedeniyle Çin'i yüksek sesle eleştirdiği ve Türkiye'nin Uygur Türkleri için sığınılacak bir liman haline geldiği hatırlatılıyor:

"Sonra birden bire, beklenmeyen bir sapma yaşandı. 2016'da Türkiye, 2001'den beri Türkiye'de yaşayan, önde gelen Uygur aktivistlerinden Abdülkadir Yapcan'ı tutuklayarak ülkeden çıkardı. 2017'de de Türkiye ve Çin, gerçekleştirilen eylem taraf ülkelerden sadece birinde suç olarak kabul edilse bile suçluların iade edilmesini öngören bir anlaşma imzaladı. 2019'dan bu yana Türkiye yüzlerce Uygur'u tutuklayarak geri gönderme merkezlerine gönderdi. Erdoğan'ın bu konudaki ifadeleri de daha diplomatik olmaya başladı, hükümete yakın medyanın da Uygur sorununu ele alan haberlerinin dili değişti."

Foreign Policy, Uygur Türkleriyle ilgili Türkiye'nin politikasındaki değişimi, Türkiye'deki ekonomik krize bağlıyor. Makalede, Ankara'nın "geride kalan birkaç müttefikiyle birlikte Çin'den de medet umduğu ve bu sebeple Çin'in taleplerine uyum sağlamak durumudna kaldığı" belirtiliyor.

Ekonominin yabancı yatırımcının çekilmesi, koronavirüs salgını ve daha az turist gelmesi gibi sebeplerle daha da kötüye gittiği yazılan makalede, "Bir zamanlar bölgede demokrasi ve yükselen ekonomi modeli olarak görülen ülke, artık Liberal Demokrasi İndeks'ine göre batı demorkasilerri yerine Çin'e daha yakın otoriter bir yönetim" ifadelerine yer veriliyor.